FYI.

This story is over 5 years old.

Money

Eva verdiende in drie weken 2500 euro als straatmuzikant

“Tijdens mijn eerste straatconcert werd het geld me toegegooid. Ik dacht: ik ben een hit, een hype, een kijkcijferkanon.”
Eva met een microfoon

Het is alweer oktober, een tijd waarin ik met weemoed terugdenk aan mijn vakantie van afgelopen zomer. Een vakantie in Spanje waar luxe aan de orde van de dag was. Voorlopig heb ik hier geen geld meer voor, want vakantie is fijn, maar ook erg duur. Hoe fijn zou het zijn als een vakantie me helemaal geen geld zou kosten, maar me zelfs geld zou opleveren? Stel je eens voor zeg: een week lang luxueus vakantie voeren, én als ik terugkom een paar duizend extra op de rekening. Is zoiets überhaupt mogelijk?

Advertentie

De 23-jarige Eva Lavooij uit Rotterdam ontdekte van wel. Ik ken Eva al langer en bewonder haar om haar avontuurlijke karakter, brutale mentaliteit en riante hoeveelheid zelfspot. Deze karaktereigenschappen brachten haar afgelopen zomer een boel geld op, toen ze tijdens haar vakantie 2500 euro verdiende door op pleintjes en straathoeken te zingen.

“Ik had nog geen eens een pet neergelegd voor geld toen mensen al geld begonnen te geven.”

“Een karaokebox van een paar tientjes en een boel schijt, meer had ik er niet voor nodig,” vertelt ze in plat Rotterdams. Volgens haar kan iedereen zijn of haar talenten inzetten om rijk te worden op reis. “Als je het maar met volle overtuiging brengt.” Hier wilde ik meer van weten, dus nam ik weer eens de trein naar Rotterdam om haar te vragen hoe je dit aanpakt en of het leven van een straatmuzikant aan te raden is.

VICE Money: Hoi Eva, hoe kwam je erbij om straatmuzikant te worden?
Eva Lavooij: Het leek me altijd al tof. Toen ik zestien was had ik een vriend die gitaar speelde. We zijn samen op straat gaan staan. Hij speelde, ik zong. Op die manier reisden we heel Europa door en we verdienden zo’n 50 euro per straatoptreden. Ik vond het geweldig. Je ontmoet zo veel mensen. Inmiddels heb ik meerdere muzikanten als partner versleten, maar ik kreeg niemand meer zo gek om mijn zang te begeleiden op straat.

Toch ben je weer straatmuzikant geworden. Hoezo?
Vorig jaar zag ik in Frankrijk een blinde man met een karaokebox. Hij verdiende mega veel geld, heel slim vond ik dat. Zo heb je geen begeleiding van een muzikant nodig. Ik dacht: hij is dan wel blind – wat in dit geval in zijn voordeel werkt – maar ik ben een leuk wijffie. We hebben allebei iets dat ons onderscheidt op de straatmuzikantenmarkt. Als de wiedeweerga heb ik ook zo’n box gekocht. Hoeveel verdiende je met je eerste optreden?
Dat was nog in Nederland, in Vaassen, een afgelegen dorp. Ik dacht: hier ken ik niemand, dus ik ga het maar eens uitproberen. Op het dorpsplein voor café De Toren zette ik mijn box aan en begon te zingen. Na één nummer – At Last van Etta James – was het hele terras al vol. Ik kreeg een groot applaus. Ik had nog geen eens een pet neergelegd voor geld toen mensen al geld begonnen te geven. Het ene glas drank na het andere werd me voorgeschoteld. Te gek joh! Ik dacht: ik ben een hit, een hype, een kijkcijferkanon. De eigenaar van de kroeg bij het dorpsplein vroeg me of ik die week daarna weer wilde komen, zijn terras zat namelijk veel voller dan normaal. Ik heb daar nog twee keer gestaan en in totaal 600 euro opgehaald. Niet slecht voor een paar uurtjes werk en een investering van 70 euro in mijn karaokebox.

Advertentie

“In Saint-Tropez sliep ik in een soort drugshol met tien andere muzikanten.”

Zitten er standaard nummers op een karaokebox?
Nee, ik heb gewoon wat karaoke-versies van nummers van Youtube gehaald. Met een USB-stick kon ik die op mijn box zetten. Mijn eigen nummers – want ik schrijf ook eigen nummers – zijn ingespeeld door muzikanten. En die box heb je meegenomen op vakantie.
Ja. Ik ben liftend naar Spanje gegaan en heb in Nice, Saint-Tropez, Barcelona en Valencia op straat gespeeld. Dat viel niet tegen. Ik verdiende in Saint-Tropez in 50 minuten makkelijk 200 euro. Om maar te zwijgen over het koppel waarvan ik een lift kreeg en dat me vervolgens mee uit eten nam voor maar liefst 700 euro. Ze bestelden een fles champagne van 300 euro. De wijn kostte ook zoiets. We aten artisjokken in bloemvorm en oesters. Ik zat helemaal vol maar die man bleef me maar eten aanbieden. Dat koppel had mij van een oprit gehaald waar ik stond te liften. In de auto hadden we een boel lol en ze waren rijk. Dus dat was reden genoeg voor een feestmaal. Maar goed, in Saint-Tropez zitten natuurlijk ook de rijke stinkerds. Ik heb zo’n vijftien keer gespeeld tijdens mijn drie weken vakantie en ongeveer 2500 euro verdiend. Ik wisselde het geld dat ik verdiende bij winkels om in briefgeld. Ik gaf alles vrijwel direct uit. Aan oorbellen, jurkjes, voedsel, cocktails. Ik dronk iedere dag heerlijke wijnen. Ik vind zingen geweldig dus het voelde wel echt als vakantie. Ik speelde ook nooit meer dan één keer per dag, max twee uur.

Advertentie

Betaalt op straat optreden beter dan in een gemiddelde kroeg?
Ja, veel beter, maar dat komt ook omdat ik alleen ben. Je hoeft het met niemand te delen. In een kroeg heb je meestal een band om je heen.

En wat was je kwijt aan kosten?
Nou, die karaokebox had ik dus voor 70 euro gekocht. Ik reisde liftend en heb wat mensen via Facebook benaderd waarvan ik wist dat ze in Spanje woonden. Zo had ik genoeg slaapplekken. Soms sliep ik ook bij andere straatmuzikanten. In Saint-Tropez sliep ik in een soort drugshol met tien andere muzikanten. Niet ideaal omdat iedereen voortdurend blowde en lijntjes snoof, maar wel gratis. Ik heb een goede intuïtie en niks vervelends meegemaakt. Voor geval van nood had ik wel pepperspray bij me, omdat ik liften soms wel riskant vind. Hoewel het natuurlijk levensgevaarlijk is om iemand in zijn ogen te sprayen tijdens het rijden.

“Als je wel talent hebt maar geen leuk wijffie bent, boeit het eigenlijk niet zoveel. Het gaat er vooral om dat je het met volle overgave doet.”

Zijn mensen ook weleens niet blij met jouw gezang?
Nou, natuurlijk zijn niet alle reacties positief. Er schreeuwt weleens een voorbijganger dat ik op moet tiefen. Maar het ergste dat ik meemaakte was dat ik met een andere straatmuzikant op een pleintje (Carrer del Paradîs) in Barcelona stond, toen iemand een emmer kots uit het raam over hem heen gooide. Die andere muzikant was een Senegalees en ik had het idee dat het een racistische actie was. Dat was heel heftig. Die Senegalees heeft een half uur in allerlei talen staan schreeuwen naar het raam waar de kots vandaan was gekomen. Er kwam geen reactie. Het raam was ook te hoog om bij te kunnen. Uiteindelijk begon-ie te huilen. Daarna startte hij weer met spelen, uit een soort van protest. Heel akelig. Ik heb hem met een pakje vochtig toiletpapier een beetje schoongemaakt.

Advertentie

Dat klinkt heftig. Hoe voorkom je dat dit jou overkomt?
Je moet een beetje geluk hebben. Verder zing ik met mijn gevoel, uit mijn hart. Heel veel mensen op straat komen naar me toe omdat ze dat zien. Het concept is gewoon goed. Ik zing leuke liedjes – veel liedjes van Etta James, The Beatles, Amy Winehouse en mijn eigen nummers – en ik zie er lief uit. Ik heb de gunfactor. Hoe kunnen wij ook rijk worden op straat?
Je moet talent hebben. Maar veel mensen kunnen wel iets. De een jongleert, de ander danst, rapt, acteert of schrijft gedichten. Je kan het allemaal gewoon op straat gaan doen. Het allerbelangrijkste is dat je het met volle overtuiging brengt. Verder vraag ik kinderen meestal om met de pet rond te gaan. Die zijn veel dwingender dan jijzelf en bovendien is het als je alleen bent een beetje ongemakkelijk om steeds rond te gaan met de pet. Houd tot slot je geld goed in de gaten, de dieven zijn er als de ratten bij. Je hebt toch een vergunning nodig in de meeste steden om op straat te spelen?
Ja, in het centrum wel, maar in de buitenwijken niet. Ik zing wel gewoon vaak in het centrum, houd me niet echt aan de regels dus. Die keren dat ik politie tegenkwam vonden ze het vooral leuk. Niet zelden klapte er een agent mee.

En wat nou als je geen talent hebt? Of als je geen “leuk wijffie” bent zoals jij?
Ja dat is lastig, je moet wel iets kunnen om rijk te worden op straat. Als je geen toepasselijke talenten hebt, zul je hard moeten werken voor je centen. Als je wel talent hebt maar geen leuk wijffie bent, boeit het eigenlijk niet zoveel. Het gaat er vooral om dat je het met volle overgave doet.

Ga je dit in het vervolg weer doen?
Ja, ik vind het dagelijks leven waarin ik erg hard moet werken voor een bescheiden inkomen soms moeilijk vol te houden. Ik combineer werken en studeren in de gehandicaptenzorg en verdien minimaal. Als ik fulltime op straat ga zingen, in de buitenwijken van Rotterdam of in het buitenland, verdien ik tien keer zoveel en doe ik wat ik het liefste doe. Daarom wil ik als ik klaar ben met studeren een duurdere karaokebox kopen. Eentje van 200 à 300 euro. Dat is de investering echt wel waard. Dan wil ik vertrekken. Ik zie er wel een bestaan in, rondreizen en straatmuzikant zijn. Dankjewel, Eva.

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: