Gwen poseert voor camera.

FYI.

This story is over 5 years old.

Money

Hoe ik met spel en verleiding voor 3000 euro aan kunst verkocht

Moet je als kunstenaar altijd eerst arm zijn voor je het maakt? Ik besloot van niet en stapte zelf op kopers af.

Om aan 3000 euro te komen kun je 88.000 borden afwassen, 350 uur oppassen, of – als je zoals ik toch iets uit je vier jaar kunstacademie wil halen – een paar kunstwerken verkopen.

Maar mensen overtuigen dat je kunst iets waard is, is niet makkelijk. Veel kunstenaars gaan van hun afstuderen tot hun graf zonder één werk te slijten, andere moeten bijbeunen bij bijbanen om elke maand de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Echt succes – en de jaloersmakende rijkdom die daarbij komt kijken – is voor bijna niemand weggelegd.

Advertentie

Toen ik de deuren van de Gerrit Rietveld Academie voor de laatste keer achter me dichttrok, besloot ik dat ik niet zo’n persoon wilde worden die in survival-modus de onderkant van de armoedegrens verkent. Ik schilder, ik wil mijn kunst verkopen, dus ik zou mijn kunst gaan verkopen ook.

Maar hoe? Omdat ik geen zin had om mijn lot in handen van een galeriehouder te leggen, mijn werk online te veilen of een subsidie aan te vragen, besloot ik zelf actief op zoek te gaan naar mijn kopers. Het enige dat mij te doen stond was brutaal zijn en kopers opsporen. En dat lukte. Binnen twee weken was ik drieduizend euro rijker. Laat me je vertellen hoe ik dat voor elkaar kreeg.

Omdat ik duizenden euro’s wil vangen voor mijn kunst, ga ik op zoek naar rijke mensen

Een paar minuten googelen levert mij al snel een hele waslijst op aan evenementen voor mensen met een dikke portemonnee. Voor mijn eerste zoektocht besluit ik naar de beurs voor rijke mensen bij uitstek te gaan: Masters of Lxry, de vroegere Miljonair Fair. Een event waar je de duurste merken en bedrijven uit de luxe-industrie onder één dak vindt. Een beurs waar je jachten kan kopen, borstvergrotingen, golfbanen, jacuzzi’s en – hoera – kunst.

Schilderij met vrouw erop geschilderd door Gwen

Een ander verkocht werk van de auteur (Mother, acryl op hardboard)

Echte schoonheid zit natuurlijk van binnen (maar aantrekkelijke mensen verdienen meer) Ik tut mezelf vrij zelden op. Maar op sommige momenten is het nodig. Bijvoorbeeld als ik naar de Miljonair Fair ga om mijn kunst bij rijke mensen aan te smeren. Met een beetje jurk, hakken en een leeftijd onder de 35 besluit ik dat ik voor de gemiddelde rijke passant op een beurs als Masters of Lxry aantrekkelijk ben. En naar maar waar: aantrekkelijke mensen verdienen meer. Omdat het een investering in mijn bedrijf is, zet ik mijn nieuwe, mooie jurk met open rug en de hakken die ik nooit voor mijn lol zou aantrekken, op de zaak. Ik gooi mijn haar los, ik voel me mooi (dat werkt het beste).

Advertentie

Een tip: wees een vrouw. Als ik een man zou zijn zou ik een soortgelijke aanpak kunnen inzetten, maar lastig is dat grote kunstverzamelaars over het algemeen mannen op leeftijd zijn en dat een beetje flirten voor mijn kunst het verkoopproces aanzienlijk versnelt. Met flirten bedoel ik niet seksueel verleiden, maar mijn potentiële kopers positieve aandacht geven. Hun behoefte aan erkenning vervullen, interesse tonen en complimenten geven. Zakelijk flirten wordt tegenwoordig niet voor niets als cursus aangeboden.

Vergeet de jacuzzi’s en de jachten (maar niet de gratis hapjes) Goed, daar sta ik dan: in mijn eentje met een avondjurk aan op een foute beurs voor mensen met te veel poen en ik vraag me af waar ik in godsnaam aan ben begonnen. Omdat ik dit extreem ongemakkelijke moment al voorspeld had, hou ik mezelf voor dat ik direct naar de kunstafdeling moet gaan.

Op mijn hoge hakken strompel ik die kant op, waar ik al snel een kalende zestigplusser spot die in zijn eentje naar een Pollock-achtig schilderij staat te kijken. “Houdt u van abstract expressionisme?”, vraag ik hem. Door dit soort vragen te stellen lijk ik een expert en weet ik meteen met wat voor kunstliefhebber ik mee te maken heb. De man gaat – duidelijk geamuseerd – in op mijn vraag. Al snel hebben we een gesprek, waarin ik natuurlijk terloops laat vallen dat ik zelf ook kunstenaar ben. Al binnen vijf minuten laat ik hem foto’s van mijn werk zien.

Advertentie

Ik vertel kunstkijkers dat mijn werken gaan over mijn elektracomplex, de zwerver die ik laatst in huis nam of mijn onstuimige liefdesrelaties.

Omdat kunst met een uitleg toegankelijker is voor mijn toekomstige kunstkopers, vertel ik een passend narratief bij mijn werk. Olav Velthuis, hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam en gespecialiseerd in kunstsociologie, bevestigt dat kunst waardevoller wordt als er een verhaal bij wordt verteld. Alhoewel ik soms geen idee heb waar mijn verfvegen op het doek over gaan, verzin ik gewoon iets pakkends. Ik ben tenslotte een kunstenaar, en verhalen verzinnen is wat kunstenaars doen.

Ik gooi mijn luisteraars dood met kunstbegrippen

Op de kunstacademie heb ik geleerd dat je je werk moet uitleggen in kunstjargon. Ik gebruik daarom geen woorden als mooi, overdreven of modern. In plaats daarvan beschrijf ik mijn kunst met woorden als esthetisch, pathetisch en postmodernistisch. Zo kan ik anderen ervan overtuigen dat ik weet waar ik het over heb. Het kunstdiscours leerde ik hanteren door alle onbegrijpelijke lezingen die ik op de Gerrit Rietveld Academie heb moeten bijwonen.

een portret van Simon Carmiggelt geschilderd door Gwen

Een van de werken die Gwen verkocht – een portret van Simon Carmiggelt (Carmiggelt, oil on canvas)

Ik bedank mijn nieuwe kunstfans voor hun wijze woorden en stel voor om nog eens af te spreken

Na een paar uurtjes lullen met kunstkijkers heb ik vijf telefoonnummers gekregen. Eenmaal thuis bedank ik mijn nieuwe vrienden per app voor de bijzondere ontmoeting. Ik geef aan dat ik nog heb nagedacht over hun wijze woorden over kunst en dat ik – als opkomend kunstenaar – wel een mentor kan gebruiken. Drie van de vijf mannen happen meteen. We spreken af om snel te gaan eten en ik voel me een stukje veiliger, want door het mentorschap te benoemen maak ik duidelijk dat ik geen seksuele relatie met hun wil.

Advertentie

Ik bestel nog een jurk Met de drie mannen ga ik uit eten. Één op één natuurlijk. Ik bestel nog een jurk en trek mijn hakken weer aan. Tijdens de etentjes hebben we het over mijn ambitie om te kunnen leven van mijn kunst. Ik deel mijn stoutste dromen, lach om hun grapjes en hang aan hun lippen. Grappig genoeg realiseer ik me steeds meer dat niet mijn geverfde doeken mijn kunstwerken zijn, maar de relatie die ik met mijn kopers opbouw. Ik ben aan het acteren, spelen, uitproberen, bouwen, maken en vormen, en straks pluk ik daar de vruchten van.

En dan krijgen ze het briljante idee om een werk van me te kopen Door al dat gefantaseer komen we erachter dat mijn eerste stap naar een succesvol bestaan als kunstenaar, een koper is. “Als er eenmaal één rijk iemand je werk heeft gekocht, is de kans groot dat anderen dit gedrag gaan kopiëren”, drukte Anita Helmy van Catawiki me eerder op het hart. En wanneer kunst gewild is, wordt het meer waard. Mijn kunst kopen zou dus een goede investering kunnen zijn vanwege het rendement. En als ik dan succesvol word, verdient de koper er niet alleen op, maar wordt zijn goede kijk op kunst ook erkend. Want hij zag mijn talent toen niemand anders het nog zag.

Natuurlijk kan ik mijn mentors niet garanderen dat ik doorbreek. Daarom zorg ik voor een gunfactor waar het (zakelijk) flirten belangrijk onderdeel van is. Ik ben zo leuk en sympathiek dat zij – ook al wordt het niks met mijn kunst – graag wat geld aan me besteden om mij die kans te bieden.

En dan is het zover. Twee van de drie mannen besluiten een werk van me te kopen. Voor 1500 euro per stuk. Het was het avondje Miljonair Fair wel waard.

Missie geslaagd. Ik ben een kunstenaar die verkoopt. Inmiddels heb ik nog twee werken weten te slijten op dezelfde manier en voor het hetzelfde geld. Mijn rijkemannennetwerk is inmiddels behoorlijk groot en ik geloof niet dat het heel moeilijk is om meer kunst te verkopen. Mijn portemonnee is een stukje dikker. Helaas speel ik liever toneel dan dat ik schilder, dus kom ik nu kunstwerken tekort.

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen:

Tagged:Kunst