We spraken de Nederlandse wietkweker die Europa gaat veroveren vanuit de Alpen

Nu Canada en sommige staten in de VS wiet in hun armen hebben gesloten, beginnen ook in Europa de eerste contouren van een volledig legale cannabismarkt zich af te tekenen. We zouden weleens aan de vooravond van een enorme hype kunnen staan, een onontgonnen markt waarin miljoenen te verdienen zijn. Nederland, ooit een voorloper op wietgebied, is nog niet verder dan een hele voorzichtige initiatiefwet om de kweek van cannabis – evenals de verkoop – te gedogen. En dat terwijl het gewoon al mogelijk is om in het aartsconservatieve Zwitserland volledig legaal een plantage te openen. De Nederlandse tatoeëerder en wietkweker Noah* is naar de Alpen uitgeweken en heeft net zijn eerste legale wietoogst binnen. We proostten op zijn oogst en hij vertelde me hoe ik op de gouden wiettrein kan springen en rijk kan worden.

“Ja, bedankt broer. Ik bel je zo terug, ik zit even in een interview.” Noah (42) legt met een volgetattoeëerde arm zijn telefoon opzij. “Dat was een collega van me. Toevallig kwam vandaag in het nieuws dat de Lidl wiet gaat verkopen. Hij belde om me te feliciteren. Een unieke situatie begint te ontstaan, waar we hard voor gewerkt hebben.” Ik zit met Noah en zijn entourage (broer, vrienden en zijn dochter) op het terras tegenover zijn tattooshop in het oosten van het land. Jij denkt maar dat je alles mag van mij… zingt Frans Duijts op de achtergrond, de zon schijnt en uit de joints kringelen gezellige rookpluimen.

Noah zegt al bijna vijfentwintig jaar actief te zijn als cannabisteler en hij is het zat om mee te hobbelen in het stroperige tempo van de Nederlandse regulering. Dus opende hij een indoorkwekerij in de Alpen, vlakbij de Bodensee, in nauw contact met de autoriteiten en onder de Zwitserse wetgeving.

Daar kweekt hij wiet waar weinig van het roesopwekkende THC in zit, maar des te meer CBD, een vermeend geneeskrachtige stof die heel populair aan het worden is als een soort levertraan, tabaksvervanger, en als ingrediënt voor zalfjes.

Maar uiteindelijk is het Noah’s doel om legaal wiet te verbouwen waar je gewoon lekker high van wordt. En ook dat gaat eraan komen, volgens hem.

Elke week rijdt Noah op en neer naar zijn kwekerij , die op de bovenverdieping van een fabriekshal zit. “Ongeveer zoiets als dit,” legt hij uit met behulp van zijn sigarettenpakje dat op tafel ligt. Hij schetst de plattegrond: er zijn tenten verspreid over de hal, waarin de wietplantjes groeien in verschillende fases. Zijn eerste oogst was een succes. “Het was super. We hebben meer kunnen oogsten dan we gepland hadden, en de kwaliteit, daar ben ik helemaal lyrisch over.”

Noah is overigens niet uitgeweken naar de Alpen omdat hij nou zo’n brave jongen is. Hij denkt dat wietkwekers die nog een paar jaar doorgaan met de kweek op illegale zoldertjes, de boot gaan missen. “Ik ben blij dat ik dit snel aan heb zien komen. Kwekers, zoals de jongen die me net belde, beginnen zich nu achter de oren te krabben. Wiet bij de Lidl? Terwijl wij al jarenlang weten dat de legalisatie geen bedreiging is voor de toekomst van wiet telen – als je maar zorgt dat je aan de goede kant meedoet. Ik kan me nu gaan ontwikkelen, rustig experimenteren met nieuwe wietsoorten. En ik heb straks ook op papier ervaring met het kweken van cannabisplanten. Dat wordt in de toekomst gevraagd: als je bijvoorbeeld voor de Duitse markt wilt kweken, is aantoonbare ervaring een vereiste. En wie heeft er nou in Europa ervaring met cannabis kweken? Niemand, als het goed is. Want het is overal verboden.”

Hoe hard Noah de afgelopen 25 jaar ook gewerkt heeft, dat hij jarenlang undergroundwiet heeft gekweekt betekent niks voor de nieuwe witteboorden-inkopers, die een onbezoedeld CV eisen. En dat is niet het enige nadeel van het gedoogstelsel. “Het leven van een kweker gaat niet over rozen. Het gaat wel over wiet,” zegt Noah, die deze middag op het terras wel vaker in telertjeswijsheden spreekt. “Toen wij begonnen was het een leuke tijd, hippie-achtig. Heel laagdrempelig, het was voor iedereen nieuw. Ik opende mijn eerste hokje [om wiet in te verbouwen, TF.] toen ik 17 was. Op een gegeven moment gingen ze de wetgeving aanscherpen zodat al die huisvrouwtjes die kleinschalig wiet verbouwden daarmee stopten. Hoogleraren criminologie voorspelden het toen ook al: daarmee drukten ze de wietteelt de georganiseerde misdaad in. Er kwam een heel andere tijd van: je leeft toch altijd onder een bepaalde spanning. Toen wist ik dat het voor mij tijd was om verder te kijken.”

Noah komt wel eens “rotte” types tegen, vertelt hij. Maar hij laat zich niet zo snel bangmaken. “Doei! We komen er wel uit hè.” roept hij zwaaiend naar een vrouw die zijn tattooshop aan de overkant uitgelopen komt. “Ik heb een goede naam, en veel vrienden.”

De politie was wel een constante stressfactor. “Elke ochtend als je wakker wordt denk je: ik hoop maar niet dat ze langskomen.” Toch kweekte hij door, uit liefde voor de plant. “Ik rook hem de hele dag, ik lees er veel over en leer van alles op mijn reizen. En ik zou liegen als de opbrengsten niet navenant zijn.” Maar geld dat snel komt, gaat ook snel, volgens Noah. “Je leeft als een miljonair, maar je wordt er nooit een.” Meer dan een fortuin heeft hij er een “activistisch gevoel” aan overgehouden, en om dat te illustreren geeft hij een bezielde speech.

“Hoeveel voordeuren er niet uit geblazen zijn terwijl er kinderen lagen te slapen. Mensen die uit huis worden gezet omdat ze toevallig een paar planten in de tuin hebben.” Zijn brommerige stem breekt. “Omdát het al zo moeilijk is om je kop boven water te houden, of om medicinale wiet te kweken voor hun eigen zieke moeder. Houd toch eens op met die poppenkast. Iedereen weet het nou toch? Die plant ís niet gevaarlijk, die plant ís geen opstapdrug, en die plant verwoest geen gezinnen. Die plant is heilzaam, en die hoort bij de mensen, en die moet ook worden teruggegeven aan de mensen. Het is gewoon een plant, en elk mens mag daar gewoon mee doen wat ie wil. Of-ie het nou op wil eten, of ie er een trui van wil breien, of iets voor zijn moeder wil maken, daar hebben ze geen ruk mee te maken.”

“Mooi gezegd,” zegt zijn broer.

“Ja toch.” zegt Noah.

“Proost.”

Noah is maar wat blij dat hij in nu eindelijk legaal zijn favoriete plant kan verbouwen. Ik schat hem niet echt in als iemand die voor zijn lol hangt met Zwitserse ambtenaren (veel saaier krijg je het niet), maar hij heeft het allemaal over voor de goede zaak.

Hij raadt me dan ook niet aan om nu zelf maar meteen een wietplantage te openen in de Alpen. “Niet omdat ik zelf kweker ben hoor.” Zolang wiet nog in een semi-illegaal schemergebied ligt, kun je er weliswaar veel geld aan verdienen, maar het is een heleboel gelobby. Je kunt volgens Noah beter een bedrijf beginnen dat zijdelings met cannabis te maken heeft. “Een massagesalon die met CBD-producten werkt, of een reisbureautje met cannabisvriendelijke reizen.”

Ook medicinale bijproducten van wiet zijn een mogelijke goudmijn: Noah verwacht “honderden miljoenen” aan nieuwe consumentenmarkten. Hij denkt dat CBD straks overal in zit, “of het nu tandpasta is, of shampoo, of lippenstift of water of ijs. Whatever whatever.” Noah verwacht dat zelfs dieren op een gegeven moment aan de cannabis gezet worden.

Ook kan de wiet nog flink doorgecultiveerd worden volgens Noah. Er zijn in Nederland succesvolle zadenbanken zijn die voorgesorteerd hebben op een toekomst waarin wiet openlijk verbouwd mag worden. Maar de kwekers volgden simpelweg de vraag van de coffeeshops. Op een gecriminaliseerde wietmarkt voelt iedereen voortdurend de hete adem van de politie. Dat geeft haast. “Iedereen in Europa verkoopt één soort Haze, gewoon gauw, boemboembam. Haze, haze, haze. Het is ook een sterke plant, en een lekkere plant, zeker. Maar er zijn zeker honderden soorten wiet, die niemand hier verbouwt. De tijd en ruimte die je daarvoor moet reserveren is te kostbaar. Je hangt gewoon lampen op en dan ga je draaien en verkopen.”

Zelfs wie sceptisch is over Noahs optimisme, zal moeten toegeven dat de wereld aan het veranderen is. In Canada en de VS zijn er na de legalisatie bijvoorbeeld beursgenoteerde bedrijven opgesprongen met een lange adem, die investeerders uitnodigen om aandelen te kopen in een mogelijke gouden toekomst. Als wiet niet alleen maar voor stoners is, maar voor iedereen, ontkom je er ook niet aan om ook meer verschillende producten aan te bieden om iedereen tevreden te houden. Er is in de VS dan ook een geraffineerde wietcultuur in opkomst die doet denken aan wijnliefhebberij.

“Er komen er elke maand tien cannabisrassen uit die iedereen wel wil proeven. Dan gaat de smaak weer richting mint, dan weer sinaasappel, en dan weer terug naar berries. En dan echt erin gekweekt, dus niet op de een of andere manier toegevoegd,” zwijmelt Noah. Hij kan niet wachten om zelf ook aan de gang te gaan met het cultiveren van nieuwe wietrassen. “Het startsein is gegeven, ik ben nu euforisch. Het is een memorabel moment.” Hij lijkt een beetje vochtige ogen te krijgen, maar dat kan ook aan zijn jointje liggen.

De emotie van Noah is nogal aanstekelijk, al is een wereld waarin wiet overal legaal is nog altijd een speculatie. En als er inderdaad een enorme explosie van de wietconsumptie komt, dan zullen er meer mensen mee willen snoepen van het geld dat ermee te verdienen valt. De fiscus bijvoorbeeld, die eerder buitenspel stond. Volgens Noah is dat alleen maar goed, want als verbouwen van wiet illegaal is, gaat er veel extra geld naar alle mensen die er iets van afweten. “Iedereen loopt risico natuurlijk.”

Ook de farmaceutische industrie ligt op de loer in de nieuwe situatie. Door de vermeende geneeskrachtige werking van CBD zijn er al veel farmaceuten die patenten hebben aangevraagd op bepaalde stoffen die je uit cannabis kan winnen. Daarom kun je er maar beter vroeg bij zijn, zoals Noah. “Ik ga er gewoon van uit dat alleen maar rode lopers uitgerold gaan worden voor mensen die veel verstand hebben van de plant en de cannabiscultuur.”

Ik zal ook wel per ongeluk wat wietrook geïnhaleerd hebben, want ik zie de droom van Noah ineens helemaal voor me. Overal gezellige wietplantjes op de balkons, omaatjes die voor hun deur zitten met een dikke jonko in hun mondhoek en mensen die loom naar elkaar glimlachen op straat. Maar er gaat ook gewoon dik gecasht worden, volgens Noah.

“Straks, als cannabis overal legaal is, komen er natuurlijk bedrijven met kapitaal, die nu nog zeggen: we kijken het een beetje aan. Als die er straks allemaal induiken, dan hoef jij als klein zalfmakertje niet meer te komen met CBD-infused dingen. Dan ben je niet meer uniek. En je kunt dat reisbureautje ook beter opzetten voordat TUI denkt: cannabis is zo legaal, daar gaan wij ook mee beginnen. Dan bieden zij veel betere deals.”

*Omdat je in Nederland vervolgd kan worden voor het telen van wiet, hebben wij Noahs naam gefingeerd. Ook hebben wij hem op de foto onherkenbaar gemaakt.

—

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: