Deze gast fotografeert de allerrijksten vanuit een helikopter

Jeff Cully kijkt een beetje neer op de rijkste 1 procent van de wereld. Niet omdat hij ze niet kan luchten of zien, maar omdat hij ze kan zien vanuit de lucht: vanuit een helikopter fotografeert hij de huizen van de superrijken. Al bijna dertig jaar is hij luchtfotograaf, en momenteel doet hij dat vooral boven The Hamptons in de staat New York, waar rijke Amerikanen maar al te graag hun vakantiedagen doorbrengen. En waar Cully maar al te graag zijn plaatjes schiet.

Het begon allemaal toen hij een keer mocht meevliegen als assistent van de fotograaf Thomas Kelly, vertelt hij. “Ik was net negentien en vloog mee met een oude militaire helikopter, die waarschijnlijk allang niet meer gebruikt had mogen worden – de deuren lagen er haast af. We vlogen over Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Sinds dat moment wilde ik niets anders meer.”

We spraken Cully over afbrandende villa’s, uitvallende motors en een penisvormig zwembad.

VICE Money: Hoe ben je luchtfotograaf in the Hamptons geworden?
Jeff Cully: Ik heb altijd al fotograaf willen worden. In de tweede klas volgde ik al fotografielessen, en na de middelbare school ben ik een paar jaar naar het buitenland gegaan, naar Zuid-Azië en het Midden-Oosten. Toen ging ik naar San Francisco, East Village, en daarna verhuisde ik naar het strand. Ik was daar vaak als kind, droomde altijd al om er te wonen. Het is ook een mooie omgeving om te fotograferen. In het zomerseizoen verdient het goed, maar ik doe het niet alleen om het geld.

Voor wie werk je?
De laatste jaren vlieg ik ongeveer drie à vier keer per week. Ik word ingehuurd voor makelaars, reclamebureaus, filmproducenten, bouwbedrijven, huizenbezitters en nieuwsmedia, van CNN tot The New York Times. Veel mensen vinden luchtfoto’s fantastisch. Plaatjes van The Hamptons zijn vooral erg gewild in de zomer.

Hoe verloopt zo’n shoot meestal?
Je plant de route van tevoren uit en overlegt er van tevoren over met de piloot. Daarna is het een kwestie van deuren opengooien, spullen inladen, gordel om, en hopen dat het weer goed blijft. De meeste luchtfotografen krijgen een lijst met locaties, vliegen er overheen, schieten de foto’s en gaan dan weer terug. Ik leg ook allerlei plekken vast waar we tussendoor overheen vliegen. Ik heb onder andere 63 terabyte aan materiaal van The Hamptons geschoten, en de afgelopen jaren hebben een hoop mensen daar gebruik van gemaakt. Bij alle afnemers sta ik inmiddels bekend als ‘die ene gast van die Hamptons-stockfoto’s’.

Hoe is het om dit werk te doen?
Vertrouw je gordel, is het devies. Je zit vast in je stoel, maar leunt bijna helemaal naar buiten terwijl je de camera vastklampt. Soms zit ik niet eens op een stoel, maar op de grond, terwijl mijn voeten buiten boord bungelen. Dat is een overweldigend gevoel. Zelfs als je geconcentreerd bezig bent, ben je je bewust van de hoogte en kijk je ondertussen of er plekken zijn waar je kunt landen, mocht dat nodig zijn. Ik vlieg nu al meer dan twintig jaar met dezelfde piloten – jongens die ook veel met sproeivliegtuigen vliegen. Goede communicatie is essentieel. Je moet je bewegingen zorgvuldig afstemmen.

Wat zijn de meest onvergetelijke woonhuizen die je hebt gefotografeerd?
Er zijn er een heleboel. Ira Rennert, een zakenman, heeft een exorbitante villa in Sagaponack, New York. Het is het grootste bewoonde huizencomplex van de Verenigde Staten. Het heeft meerdere zwembaden, eindeloze tuinen en een aantal tennisbanen – echt veel te overdadig. Zijn tuinen hebben interessante patronen, die goed tot hun recht komen als je ze van boven bekijkt.

En dan was er David Tepper, een investeerder die net zijn huis helemaal heeft afgebroken omdat hij het uitzicht op de zonsopgang toch niet perfect genoeg vond, of zo. Hij wilde het hele huis een anderhalve graad draaien. Ik heb hem een paar keer betrapt toen hij met zijn vriendin bezig was op zijn dakterras. Hij heeft vast een hekel aan me, maar dat is oké. Ja daar ben ik weer, ik vlieg rondjes over je huis om acht uur ‘s ochtends, whup-whup-whup. Als je zijn huis van bovenaf bekijkt, lijkt zijn zwembad een beetje op een penis. Je komt van alles en nog wat tegen – van extreme excentriekelingen tot rijke mensen die verder heel normaal zijn gebleven.

Wat zijn de gekste dingen die je hebt meegemaakt?
Een keer zag ik ergens een rookwolk bij een huis, en toen zijn we even van de route afgegaan om het van dichtbij te bekijken. Er stond een enorme villa in de fik. We waren er eerder dan de brandweer. Toen zijn we wat rondjes gaan vliegen, en schoot ik wat plaatjes.

Een andere keer was ik aan het werk voor Hustler Powerboats, van die boten die miljoenen kosten en supersnel kunnen varen. Ik was een van de nieuwe modellen aan het filmen, iets van twee meter boven het dek. Op dat moment blies het hydraulisch systeem eruit. We kwamen daar pas achter toen we weer op de grond stonden – en nog later hoorden we dat we de hele boot – inclusief de eigenaar, zijn vrouw en beste vrienden – onder een laag hydraulische vloeistof hadden achtergelaten. Ach ja, kan gebeuren!

Ben je weleens echt in gevaar geweest?
Af en toe. Bij een strakke bocht, een onverwachte windstoot of een technische fout schrik je weleens. Vooral autorotatie – wanneer de motor stilvalt – is een heftige ervaring.Dan moet de piloot de helikopter naar beneden laten vallen met de neus richting de grond, zodat hij meer kracht in de rotoren genereert. Op het allerlaatste moment trekt hij de neus dan weer omhoog en kan hij (hopelijk) rustig landen. Zo’n ervaring zou ik niemand toewensen.

Wat was je gekste klus?
Normaal doe ik niet aan paparazzifoto’s, maar de eerste keer dat Anthony Weiner in de media kwam voor zijn seksschandalen ben ik wel speciaal naar hem op zoek gegaan. We vlogen van de ene naar de andere plek boven The Hamptons. We hoorden dat hij in Jon Stewarts huis verbleef, dus toen hebben we wat rondjes gevlogen boven zijn villa. Maar we konden hem helaas niet vinden.

Hoeveel kosten je shoots?
De meeste fotografen schieten vanuit vliegtuigen met vaste vleugels. Dat is veiliger, langzamer, en een heel stuk goedkoper. Ik vind zo vliegen maar irritant. Het duurt een stuk langer en de vleugels beperken de hoeken van waaruit je foto’s kunt maken. Mijn voorkeur gaat uit naar helikopters, al dat is niet goedkoop. Als ik met een R66 vlieg, kost dat al snel 1.200 tot 1.800 dollar per uur – voor alleen het toestel. Op jaarbasis kost het huren van helikopters al snel 30.000 à 40.000 dollar. Minimaal.

Heb je weleens last van drones? Die worden steeds vaker gebruikt voor luchtfotografie.
Er is nog altijd een groot verschil tussen dronefoto’s en de foto’s die ik maak met mijn camera. Met de tijd zullen dronecamera’s ongetwijfeld beter worden, maar ik maak me voor nu nog niet zoveel zorgen. Met mijn draagbare camera en een goede piloot ben ik tot een stuk meer in staat dan iemand die vanaf de grond een drone bestuurt.

Wat zijn de eigenschappen die je moet hebben om een goede luchtfotograaf te zijn?
Je moet oog hebben voor detail. Je moet kunnen multitasken. Je uitrusting kennen, en je bewust zijn van je omgeving. Je moet een ontzettend goede fotograaf zijn. En je moet in een helikopter durven te stappen. Ze zweven niet, ze vallen naar beneden als stenen. Ik zou nooit mijn vriendin meenemen in een helikopter. Ik heb dat nooit gedaan en zal het nooit doen. Ik wil ons niet allebei tegelijk in die situatie brengen.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE Canada.

—

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: