FYI.

This story is over 5 years old.

VICE Money

Hoe een van de rijkste landen kapot gaat aan wanbeleid en corruptie

In Venezuela zijn mensen letterlijk te hongerig om te protesteren. De inflatie is 43.000 procent.

Het lijkt wel of het iedere dag erger wordt met de verhalen over het disfunctioneren van Venezuela. De bevolking lijdt onder een van de ergste economische en politieke tragedies die de wereld de afgelopen decennia heeft voortgebracht.

Zo meldt de Wall Street Journal dat de anti-overheidsprotesten nog veel groter zouden zijn, ware het niet dat vele Venezolaanse inwoners simpelweg te hongerig zijn om mee te doen. Niettemin hebben de demonstraties tegen de steeds autoritairdere regering van president Nicolás Maduro al geleid tot zeven doden, rapporteert de New York Times. En de Amerikaanse automaker General Motors meldde donderdag dat zijn fabriek in het land door de regering is overgenomen, de zoveelste aflevering in een golf van nationalisaties van die buitenlandse bedrijven en investeerders het land uitdrijft.

Advertentie

De historische economische ineenstorting van Venezuela laat nog geen enkel teken van vertraging zien. Het Internationaal Monetair Fonds heeft deze week berekend dat de economie van het land in 2017 de slechtst presterende ter wereld zal zijn. Met een krimp van 7,4 procent presteert het zelfs minder dan de economieën van Equatoriaal-Guinea, Zuid-Soedan en Irak.

Bedenk bovendien dat Venezuela ook vorig jaar al de slechtst presterende economie ter wereld was, toen het bruto binnenlands product van het land met 18 procent daalde in het midden van een valuta-ineenstorting en een toename van hyperinflatie. Het IMF schat dat de inflatie in Venezuela in 2017 gemiddeld ongeveer 43.000 procent zal bedragen.

Boeken zijn en worden geschreven over de omvang van het wanbeleid en de corruptie die Venezuela tot dit crisispunt heeft gebracht. Wat de situatie nog extremer maakt is dat het een van de rijkste landen op aarde is, met letterlijk de grootste oliereserves ter wereld.

Venezuela's afhankelijkheid van olie is zowel een zegen en een vloek, omdat de economie een boom-en-bust cyclus volgt van grote groei en krimp op afhankelijk van de olieprijs. De populistische Hugo Chavez - die overleed in 2013 – profiteerde ervan toen hij in 1998 werd verkozen en zijn socialistisch-marxistisch geïnspireerde ideeën ermee kon financieren – maar die de overheidsuitgaven enorm deed stijgen.

Met de ineenstorting van de olieprijzen in 2014 klapten de inkomsten van het land in elkaar, dijde de wijdverbreide corruptie uit, leidde een ineenstorting van de Bolivar in, en dwong tot enorme bezuinigingen in de sociale programma's waar veel arme Venezolanen afhankelijk van zijn. Ook de vooruitzichten zijn niet rooskleurig: een grote stijging van de olieprijs lijkt niet aanstaande.

Afbeelding via Flickr/Djandywdotcom.