Wat gebeurt er als millennials opgroeien?

We delen een appartement met een huisgenoot of we wonen bij onze ouders. We kunnen maar net rondkomen en we hebben een cultuur van mentale gezondheidsproblemen. We hebben moeite met ons zelfvertrouwen en leven vooral online. We weten wat we moeten zijn, want dat hebben we geleerd van onze ouders, die al getrouwd waren en kinderen, een hypotheek en dieselwagentje hadden op onze leeftijd. Maar wij? Wij zijn kinderen in het lichaam van volwassenen. Wat gebeurt er over twintig jaar, als we van middelbare leeftijd zijn? Wat gebeurt er als millennials opgroeien.

Dit beeld lijkt het meest voor de hand liggend: een 43-jarige single met mentale gezondheidsproblemen woont in een klein flatje met een huur van 1200 euro per maand die obsessief Tindert en kleffe pizza's bestelt op Thuisbezorgd. Het is niet te voorspellen hoe we er over twee decennia bij zitten, en van de tientallen academici, wetenschappers en economen die ik heb gemaild, kan niemand een hypothese opstellen. Al vermoed ik dat mijn geschetste beeld niet ver zal liggen van de werkelijkheid.

We zijn blut en de kans is groot dat dat later ook zo zal zijn. Ryan Bourne, het hoofd van Public Policy van het Amerikaanse Institute of Economic Affairs, zegt dat onze generatie op veertigjarige leeftijd veel minder heeft opgespaard en opgebouwd dan we nodig hebben. "Dit komt deels doordat millennials geen eigen huis hebben, maar altijd veel teveel huur betalen. Daardoor is het lastig om geld op te sparen voor bijvoorbeeld pensioen. Dat is een groot probleem." Generatie-expert Jason Dorsey is het daarmee eens: "We verwachten dat jongeren over twintig jaar nog steeds ondersteund moeten worden door hun ouders; de dertigjarigen wonen thuis en de ouders van de veertigjarigen betalen nog steeds hun zorgverzekering. Dit fenomeen legt een zware druk op de oudere generatie, tenzij het inkomen drastisch verhoogt."

Als je dacht dat je het nu zwaar hebt, wacht dan maar tot je eind dertig/begin veertig bent. Bourne denkt dat we ons op die leeftijd de ernst van de situatie gaan beseffen: "Ze komen erachter dat ze te weinig hebben gespaard om over dertig jaar van te leven, dus die gaan zich veel zorgen maken over het bekostigen van hun oude dag."

Gaan we het ooit zo goed krijgen als onze ouders die straks met pensioen zijn? Volgens de economen die ik sprak waarschijnlijk niet. "Het probleem is dat we dezelfde dingen willen als voorgaande generaties, maar voor ons ligt dat meer buiten bereik," legt Dorsey uit. "Het wordt interessant om te zien of millennials echt volwassen worden zodra ze eind dertig bereiken. De grootste angst van VICE-lezers is het nooit zullen vinden van ware liefde, wat betekent dat we wellicht behoefte hebben aan huisje-boompje-beestje. De boosheid op de huizencrisis laat zien dat we het ook belangrijk vinden om een huis te hebben. Deze traditionele waarden realiseren we ons pas na ons dertigste, vertelde Dorsey en anderen die ik sprak, en de kans zit er dik in dat we ook dan gefrustreerd en ongelukkig zijn.

We hebben op deze leeftijd nog niet genoeg geld om aan kinderen te beginnen, dus die komen pas eind dertig of begin veertig. "Als je dan pas begint aan gezinsuitbreiding, is dat lastiger en een hoger risico. Ook ligt er een behoorlijke druk op trouwen en kinderen krijgen," legt Dorsey uit. "Het is zo'n gevalletje: als je het wil doen, moet je het nu doen. Dat wordt overduidelijk lastig en uitdagend, en geeft een gesprek erover een heel andere lading. Wie weet nemen mensen minder kinderen omdat ze pas later beginnen."

De psychologische last is er vooral bij vrouwen, die er op te late leeftijd bijvoorbeeld achterkomen dat ze geen kinderen meer kunnen krijgen, maar dit zal door de gehele gemeenschap sijpelen. Zoals Dr Amy Kaler, professor sociale structuur aan de Universiteit van Alberta, al zei tegen VICE: "Als vrouwen stoppen met het krijgen van kinderen, zullen we merken dat de economische activiteit rondom jonge kinderen en ouders instort, zoals babywinkels, kinderdagverblijven, oppassers enzovoort. Daarna verschuift dat en krijgen basisscholen, kinderzaken en kindersporten het zwaar. Ook worden we volledig afhankelijk van immigranten die we zullen moeten aantrekken."

Dr Carole Easton – algemeen directeur van Young Women's Trust, dat vrouwen met weinig geld tussen de zestien en dertig jaar in Engeland en Wales ondersteunt en vertegenwoordigd – maakt zich zorgen om de toekomst van vrouwen. "De reden dat zij het zwaarder krijgen dan mannen is omdat zij gedurende hun leven minder betaald of geen vast contract krijgen, en waarschijnlijk zorgen ze hoofdzakelijk voor hun familieleden," aldus Easton

Niemand kan voorspellen hoe het met ons welzijn en mentale gezondheid gaat over twintig jaar, maar de kans is groot dat we nog steeds een generatie zijn vol angsten en problemen. We moeten ons ook zorgen maken over de zwaarte van mentale gezondheidsproblemen bij twintigers. Het is namelijk zo dat hoe sneller deze moeilijkheden worden aangepakt, des te groter de kans is op genezing, en kleiner de kans op terugval in de toekomst.

"Symptomen onbehandeld laten kan niet alleen resulteren in onnodig lijden van het individu, maar ook een betekenisvol en vooruitstrevend leven belemmeren," zegt klinische psycholoog Dr Lisa Orban. Over de angsten die millennials massaal aangeven te hebben, zegt ze het volgende: "Het brein is buigzaam op jonge leeftijd, blootstelling aan stress kan dan een flinke impact hebben op iemands mentale gezondheid. Als jongvolwassenen leren hoe ze stress moeten herkennen en daarmee om kunnen gaan, dan is de kans groter dat ze daar in de toekomst ook beter in zijn. Dat kan op latere leeftijd geestelijke gezondheidsproblemen tegengaan of minderen."

Maar hoe succesvol zijn we met het ontwikkelen van manieren om hiermee om te gaan?

Hetgeen waar geestelijke gezondheidsdeskundigen zich zorgen over maken is dat we niet weten wat de langetermijneffecten zijn van het uitstellen van onze adolescentie. Lucy Lyus van MIND: "We weten dat alles wat gebeurt bij jonge mensen kan bijdragen aan een verminderd welzijn, wat weer kan leiden tot angst. Het is duidelijk zorgwekkend wat er gebeurt als deze generatie opgroeit." Lyus voegt daaraan toe dat geen van de bijdragende levensstijlfactoren binnenkort veranderen. Het zit in de balans ervan: als we willen dat de mentale gesteldheid van millennials verbetert, dan moet er nu verandering komen. "We weten in ieder geval dat de overheid in Engeland mentale gezondheidsproblemen op gelijke voet wil zetten als fysieke, en door dat te realiseren maakt het de komende vijf jaar een miljard pond beschikbaar. Maar dan nog weten we niet hoe het zal gaan."

Kunnen we als we oud zijn uitkijken op een lekker lang pensioen? Nou, nee. We zullen langer moeten doorwerken dan welke generatie ook, deels omdat we onze dan nog jonge kinderen moeten verzorgen. Als het aan de overheid ligt, rollen we vanuit ons werk zo de grafkist in, zonder pensioen. "De rechtmatige pensioenleeftijd zal drastisch stijgen vanwege de ouder wordende populatie," legt Bourne uit. "Ouderen krijgen nu een hoger AOW uitgekeerd in Engeland, wat behoorlijk krom is aangezien iedereen ouder wordt. Om dat te bekostigen moeten mensen langer doorwerken, dus wordt de pensioenleeftijd beetje bij beetje verhoogd."

Inmiddels is al bekend dat de pensioengerechtigde leeftijd in Engeland naar 66 wordt verhoogd in 2020, 67 rond 2026 en 68 ergens tussen 2044 en 2046. In Nederland gaat de AOW-leeftijd in 2018 omhoog naar 66, in 2021 wordt het 67. Voor 2022 is deze leeftijd vastgesteld op 67 jaar en drie maanden. We weten niet tot hoever deze stijging gaat.

Dit klinkt natuurlijk allemaal heel rampzalig, maar gelukkig kunnen we onze stem laten horen. We kunnen niet genegeerd worden, en deze problemen – te dure huisvesting, tekort aan spaargeld, mentale gezondheidsproblemen enzovoort – ook niet. Uiteindelijk worden de effecten hiervan een last voor de hele samenleving en resulteert dit in sociale en financiële stappen. "Nadenken over wat er kan gebeuren als we dit niet oplossen is bijna te verschrikkelijk om te doen," zegt Rachel Laurence van New Economics Foundation. "Als we deze problemen niet aanpakken, dan komt er een gigantische economische depressie. Maar ik hoop dat dit het kantelpunt is."

Laurence legt uit dat onze hele economie drijft op schulden. Als een complete generatie geen hypotheek kan afsluiten, terwijl salarissen laag blijven maar de economie wel groeit, dan wordt de situatie een tikkende tijdbom.

Wanneer zullen we onze verlengde jeugd inruilen voor volwassenheid? Betekent met dit alles dealen dat we eindelijk zijn opgegroeid? Dorsey voorspelt dat wij ons pas volwassen voelen als we de veertig hebben bereikt, en daar ben ik het wel mee eens. Maar alles wat we nu weten is dat wat 'volwassenheid' betekent en hoe het wordt gedefinieerd compleet zal veranderen met onze generatie.

Binnenkort kan het zomaar zijn dat achttien jaar worden niks betekent, enkel een excuus om alcohol te mogen kopen. Meer van dit soort levensgebeurtenissen die bepalen dat je volwassen bent, zoals het kopen van een huis of het krijgen van kinderen, kunnen we loslaten. Net zoals onze ouders bepaalden wat opgroeien was, beslissen wij zelf wel wat het betekent om een volwassene te zijn na Generatie Z en verder.