Hoe het is om interieurontwerper te zijn voor de allerrijksten

Een vriend van me werkt als interieurontwerper bij een architectenbureau dat van die gigantische huizen bouwt, het type dat je terugziet als droomhuis in VT Wonen. Zijn klantenbestand bestaat, naast beroemdheden, uit mensen die zoveel geld hebben dat ze zonder blikken of blozen een doorsnee jaarsalaris uitgeven aan iets triviaals als Hermèsbehang (dat is kennelijk een ding).

De laatste keer dat ik hem sprak, vertelde hij over een stelletje dat vroeg om een speciaal soort bedframe waarbij het merk van het matras – dat 'ie voor een bedrag van zes cijfers op de kop had getikt – te zien is. Mijn vriend (die anoniem wil blijven) stond versteld van het verzoek. Wie gaat er in godsnaam in iemands kamer onder het dekbed kijken om te zien welk merk matras er ligt?

Door zijn werk als interieurontwerper heeft hij de psyche van de mens een stuk beter leren kennen, vooral die van de superrijken die bij het inrichten van hun huis balanceren op de grens van waanzin. Mijn vriend is niet alleen getuige van de uitzonderlijk weelderig (en deels verachtelijke) consumptie: hij heeft er ook voordeel aan. Ik belde hem op om meer te weten te komen over hun veeleisende klanten, bizarre verzoeken en torenhoge budgetten.

VICE Money: Je bent interieurontwerper. Wat doe je precies voor het bedrijf waar je werkt?Anoniem: Het bedrijf houdt zich zowel bezig met interieurontwerp als met architectuur. Wanneer een klant bij ons komt, vertellen ze eerst over hun globale wensen voor het huis en de inrichting. Vaak gebeurt dat aan de hand van plaatjes – soms ook wel de Pinterest-nachtmerrie genoemd. We bespreken welke meubels ze willen houden, gaan met alle informatie aan de slag en presenteren vervolgens de schetsen van de kamers: beelden ter inspiratie, voorstellen voor specifieke meubels tot aan de stoffen en verfkleur. Dan is het tijd om het over het budget te gaan hebben, en dan is het hek van de dam.

Met wat voor klanten krijg je te maken?
Ons bedrijf werkt vooral voor het topsegment. Sowieso is het kunnen inschakelen van een interieurontwerper of architect een luxe die maar weinigen zich kunnen veroorloven. We doen eigenlijk zelden iets met appartementen onder de 2,5 miljoen euro. Het duurste appartement in New York waar ik aan meewerkte, kost meer dan 11 miljoen euro. Buiten New York werken we aan projecten in Californië, Europa en hier en daar wat vakantiehuizen.

Maar toch: hoe rijk onze klanten ook mogen zijn, ook zij houden de hand graag op de knip. Nog nooit heeft iemand ons carte blanche gegeven, er is altijd sprake van een budget. De wensen zijn grenzeloos, maar zodra het bijbehorende prijskaartje bekend is, reageert 99% geschokt.

Beroemdheden zijn het allerergst. Ze stellen bijna allemaal voor dat we hun naam mogen gebruiken voor publiciteit in ruil voor korting. Soms zit er iemand tussen die vraagt of het voor niks kan. Dat brengt ons in de lastige positie dat wij anderen, zoals leveranciers, om een gunst moeten vragen uit naam van de celeb.

Hoe komt het dat vooral de top van de rijken bij jullie aankloppen?
Vaak worden we niet alleen ingehuurd omdat ons werk ze aanstaat, maar ook omdat ze geïnteresseerd zijn in onze directeuren en het leven dat zij leiden. Dit heeft allemaal te maken met social media en hun sociale kringen: daardoor krijgen we ook vooral klanten binnen die zijn verwezen door eerdere klanten.

Het is nogal wat dat je iemand kunt inhuren om je huis in te richten. Het verhoogt je status en is daardoor onderdeel van de high-class-cultuur geworden.

Hoe zit het eigenlijk precies met de prijzen?
We nemen liever geen klussen met een meubelbudget van minder dan 150 duizend euro, maar soms is het moeilijk om nee te zeggen tegen iemand je net hebt ontmoet. Idealiter werken we met een budget van zo'n 35 duizend euro per kamer, maar meer is uiteraard beter. De uiteindelijke rekening verschilt per project.

Voor de architectuur vragen we een percentage bovenop de bouwkosten, dat ligt meestal tussen de 20 à 30 procent. Dus als een project een miljoen euro kost, ontvangen we zo'n 200 à 300 duizend euro. Ongeveer hetzelfde geldt voor ontwerpklussen. Ons uurtarief voor ontwerpen ligt rond de 300 euro per uur. Wij beslissen over de details van deze voorwaarden, gebaseerd op het totale budget van de klant.

Beschrijf eens een paar van jullie klanten?
Veel mensen huren een ontwerper in, in de hoop dat iemand ze een levensstijl of imago kan aanmeten waar anders niet aan is te komen. Niemand huurt ons in alleen om de nieuwe spullen. Er zit altijd een groter idee achter: het ideale huis of de perfecte levensstijl. Het is vermakelijk om te horen hoe ze willen dat anderen hun huis ervaren, want eigenlijk gaat het ze vaak alleen om oppervlakkige dingen.

We ontwierpen bijvoorbeeld eens een enorme boekenkast voor een klant in West Village. Toen het er om ging hoe we de kast zouden invullen, vroeg ze ons gewoon boeken te kopen die "er goed uitzien" op een boekenplank. Dit deden we via Books by the foot , een website waar je boeken kunt kopen gebaseerd op kleur, grootte, het onderwerp et cetera. We moesten vooral op de grootte en kleur letten, want de inhoud of schrijver deed er voor de klant totaal niet toe. Er zaten zelfs boeken bij waarvan je het schaamrood op de kaken zou krijgen, als iemand die in je boekenkast vond. Ik liet een kwart van de kast leeg voor de eigen boeken van de klant, maar dat was niet nodig. "Het ziet er beter uit als jullie de kast helemaal vullen", zei ze en impliceerde daarmee dat ze zelf geen boeken bezat en toch niet van plan was om de boeken te gaan lezen. Dat voelde heel gek: de boekenkast van een ander bepalen.

Maar we hebben ook wel eens klanten die gigantische boekenkasten hebben en juist heel specifiek zijn met wat er in komt te staan. Een vrijgezelle man kan bijvoorbeeld om 500 kunstboeken vragen, terwijl hij er op dat moment geen een in bezit heeft. Zo wil hij het beeld creëren bij zijn gasten dat hij ontzettend geïnteresseerd is in kunst, terwijl hij dat dus eigenlijk helemaal niet is. Sommige klanten gebruiken het als een soort masker om te verhullen dat ze weinig interesses en smaak hebben.

Nog een voorbeeld: een vrijgezelle man die zich voor wil doen als een echte gezinsman, terwijl hij dat niet is. Nog triester is het wanneer iemand zo graag wil doen alsof hij een familie heeft, dat hij iemand betaalt om het huis zo in te richten alsof er daadwerkelijk een familie woont. We hebben een keer een huis gebouwd voor een klant die alles dubbel wilde: een dubbele badkamer, dubbele kasten en dubbele douchekoppen, terwijl de klant in kwestie geen vrouw, vriendin, partner of wat dan ook had. We hebben vergelijkbare verzoeken gehad voor kinderslaapkamers bij klanten die geen kinderen hadden. En wij zijn niet de enigen die dit vaak zien gebeuren, veel vrienden die in dezelfde branche werken maken hetzelfde mee.

Wat hebben de rijkaards die een interieurontwerper inhuren met elkaar gemeen?
Zo'n beetje iedereen die bij ons komt wilt iets wat ze niet per se kunnen betalen. Zelfs wanneer de klant schathemeltje rijk is, is het huis wat ze willen groter dan hun budget.

Wat vind je daarvan?
Ik kan het in zekere zin wel begrijpen. De manier waarop je huis is ingericht, kan beïnvloeden hoe je je leven lijdt, zeker de ruimtes die wat persoonlijker zijn ingericht. Wanneer je in een ruimte verblijft die 'succesvol' schreeuwt – zowel materieel als psychologisch gezien - kun je nog meer in die levensstijl gaan geloven en ernaar gaan leven. Het is fijn dat we onze klanten kunnen helpen om hun idealen te realiseren – ongeacht om wat voor idealen het gaat.
Ik heb het gevoel dat ik een beetje negatief overkwam, maar hetgeen dat mijn werk zo mooi maakt is dat je echt bij kunt dragen aan de perfecte plek voor individuen en families om zich thuis voelen, die ze zonder jouw hulp niet zo hadden kunnen creëren.