Wat gebeurt er als jonge mensen stoppen met het krijgen van baby’s?

Jonge mensen zijn bevangen door het idee dat kinderen krijgen een van de ergste dingen is die je kan overkomen. En vanwege de economische crisis, en de enorme kosten die verbonden zijn aan voortplanting, is onze generatie de trotse bezitter van een record: dat van de laagste reproductiegraad ooit.

Het is gewoon niet zo logisch om een extra kostenpost op je te nemen als je tot een generatie behoort die bereid is om een nier te doneren om van die studieschuld af te komen, en die geen schijn van kans maakt om de huizenmarkt te betreden.

Maar wat gebeurt er als we allemaal beslissen om die kosten niet op ons te nemen, en af te zien van een volgende generatie?

Dit scenario is misschien niet eens zo onrealistisch als het klinkt. Veertig procent van de Japanse vrouwen zegt dat ze geen kinderen willen krijgen. In Denemarken hebben politici, door een tekort aan baby's, besloten om in bepaalde gebieden kinderopvangcentra en scholen te sluiten. In Canada zijn de geboortecijfers al veertig jaar erg laag.

Voor een aantal maatschappelijke functies, zoals het draaiend houden van de economie, is een stabiele of groeiende populatie wel belangrijk. We vroegen twee experts wat er allemaal misgaat als we allemaal zouden stoppen met het produceren van nieuwe kopietjes van onszelf.

Dr. Amy Kaler is professor op het gebied van sociale structuren aan de universiteit van Alberta in Canada, en Dr. Susan McDaniel is een sociologe op de Universiteit van Lethbridge, ook in Canada, en het hoofd van het Prentice Instituut voor globale populatie en economie.

VICE: Wat gebeurt er als we allemaal stoppen met kinderen krijgen?
Dr. Amy Kaler: De hele wereld, het menselijke ras, sterft binnen honderd jaar uit.

Honderd jaar is best lang… Wat gebeurt er met de maatschappij wanneer we ons einde naderen?
Kaler: Er zullen economische en demografische gevolgen zijn, maar ook enorme psychologische consequenties. Als mensen niet in staat zijn om seks te hebben of niet in staat zijn om kinderen te krijgen, dan zal je waarschijnlijk veel strijd, chaos en collectief leed en onvrede tegenkomen. Onvruchtbaarheid en steriliteit op een individueel niveau kan erg stressvol zijn. Als de hele populatie daarmee kampt, zullen veel mensen nare tijden tegemoet gaan. Als het stoppen met reproduceren betekent dat we het er allemaal mee eens zijn dat we onze seksuele activiteit stopzetten, zullen we elkaar waarschijnlijk allemaal vermoorden, nog lang voordat we een natuurlijke dood sterven.

Wat gebeurt er met de economie en de beroepsbevolking?
Kaler: Eerst zullen we gaan merken dat de economische activiteiten die teren op jonge kinderen en ouders, zoals winkels voor baby's, oppassers en kinderdagverblijven, zal instorten. Daarna zullen de bassischolen en sportverenigingen aan de beurt zijn. Ook gaan we waarschijnlijk zien dat mensen meer besteedbaar inkomen hebben. Als we geen kinderen hebben, en dus geen geld uitgeven aan zorg voor onze kinderen of leningen aangaan om ze te laten studeren, houden we meer geld over voor luxe dingen.

We zullen ook compleet afhankelijk worden van immigratie om ons bestaan als land te kunnen voortzetten. We zullen moeite moeten doen om jonge immigranten aan te trekken, om meer mensen te krijgen. Maar ook dan komt er misschien chaos. Een samenleving die weet dat er geen volgende generatie meer komt, is misschien wel een generatie die opgeeft. Ik heb er geen baat meer bij als ik hard werk, of probeer om de wereld te verbeteren, omdat er niks is voor de toekomst.

McDaniel: Kinderen zijn ook prijzig voor de staatskas – scholen, sportactiviteiten, faciliteiten. De overheidsbesparingen zullen dus ook groot zijn en die publieke fondsen kunnen worden toegewezen aan andere zaken. Kinderen zijn een erg kostbare factor in de zorguitgaven. Dat feit wordt vaak over het hoofd gezien, terwijl de cijfers duidelijk zijn; Kinderen nemen over de hele wereld een aanzienlijk deel van het zorgbudget in, al voor hun geboorte, tot het moment dat ze volwassen zijn. Op dat gebied zullen er zeker besparingen zijn.

Zit er een voordeel aan voor vrouwen? Ze hoeven niet meer thuis te zitten en voor de kinderen te zorgen. Zal de genderdynamiek daardoor veranderen?
McDaniel: Moeders van jonge kinderen worden economisch gezien benadeeld, en dat werkt hun hele leven door. Er is nog altijd ongelijkheid, het idee dat vrouwen in eerste instantie verantwoordelijk zijn voor de kinderen en het huishouden heerst nog steeds. Het kan dus zijn dat mannen en vrouwen meer gelijk worden.

Kaler: Als vrouwen niet meer worden gezien als mensen die kinderen krijgen, kan dat leiden tot het loskoppelen van het voortplantingsgeslacht. Je zal dan de vraag horen wat het verschil is tussen mannen en vrouwen, als onze voortplantingsorganen als een soort van onnodig worden gezien.

Hebben we ook niet een jongere generatie nodig die voor ons zorgt als we oud zijn?
Kaler: Er zal een kloof in de zorg komen. Zorgverlening ten behoeve van jonge kinderen zal ophouden te bestaan. Maar de behoefte aan zorg voor ouderen zal nogal toenemen. Tegenwoordig gaan we met het zorgtekort om door privatisering binnen families, je zorgt voor wie het nodig heeft. Als resultaat worden vrouwen relatief gezien financieel benadeeld ten opzichte van mannen, omdat zij meer geneigd zijn om hun tijd op te geven voor mensen die zorg nodig hebben, zoals jonge kinderen of ouders op leeftijd.

In de wereld zonder kinderen hebben minder jonge mensen verzorging nodig, waardoor mogelijk de gender pay gap verdwijnt. Maar uiteindelijk zullen onze publieke voorzieningen voor ouderen, zoals de AOW en private pensioenplannen, in elkaar klappen wanneer er geen nieuwe arbeiders de arbeidsmarkt opkomen. We zullen dus op het einde met een grote zorgkloof te maken krijgen – en vlak daarna gaat iedereen dood.